Met mijn vrouwenkoor zong ik middeleeuwse vespers (1013) van Juliana van Cornillon. Deze theologe, mystica en componiste ontving tijdens haar leven onder andere een visioen rond de maan, waar een hapje uit genomen werd. Dit inspireerde haar tot wat wij nu kennen als de mis van het heilig sacrament. Meer wijze vrouwen wisselden in die periode kennis uit (denk bijv. aan Hildegard von Bingen) en werden daarin erkend door de paus uit die tijd.
Van iets latere datum zijn in de Sint Maartenskerk in Zaltbommel restanten van een cel te vinden waar een geletterde vrouw in afzondering verbleef. ‘Kluizenaressen’ als deze bemiddelden met wijze raad tussen burgers en God.
Naar aanleiding van dit alles maakte ik speciaal voor de oudste koorbank in deze kerk de figuurtjes onder de stolpen. In slechts enkele handelingen, op momenten waarin al grote concentratie was opgebouwd.
Mij gaat het om het inzoomen op innerlijke toewijding en reflectie, op het kwetsbare van afzondering – in relatie tot cultuur/natuur en onze tijd. Samen zijn de figuurtjes universeel. Solitair staan ze als verbeelding van het eigene en intieme geluid dat gehoord en gekoesterd mag worden. De handgeschreven teksten verwijzen dan ook naar klank, naar melodie, naar dat wat het hart beroert.
Locatie: Sint Maartenskerk – Zaltbommel
Verborgen vrouwen